Zo’n krachtige vrouw als Khanem Mahmoud (28) kom je niet vaak tegen. De weg naar Nederland was niet makkelijk, maar nu gaat ze met volle kracht vooruit! Khanem volgt de opleiding NT2 Assistent Dienstverlening en volgt dus een opleiding waarin je én een nieuwe taal leert, én een nieuw beroep. Ze vertelt over veiligheid, je welkom voelen in Nederland en kansen pakken.
We moeten hier weg
De weg naar Nederland was lang. Letterlijk en figuurlijk. Het antwoord op de vraag: ‘hoe zijn jullie naar Nederland gekomen?’ bezorgt direct kippenvel: ‘Via zee, met de boot.’ We kennen allemaal de beelden uit het nieuws, maar Khanem heeft het beleefd.
‘Vanaf 2014 begonnen de échte problemen en moesten we uit Rojava vertrekken. Op dat moment kwam IS in Syrië en wisten we: we moeten hier weg. Mijn jongste dochter was toen nog maar 7 maanden.’ Het was onrustig in het land, en niet veilig. De enige optie was vluchten. Op zoek naar een nieuw leven en een nieuwe toekomst. ‘Voor de oorlog begon dachten mijn man en ik altijd: het leven is echt makkelijk! We waren toen ook nog jong natuurlijk. Nu was er niet eens tijd om een plan te maken. Het was moeilijk om alles achter te laten, maar we moesten gewoon gaan.’
Stop maar, ik kan niet verder
‘We hebben ook nog in Turkije gewoond, dat was onze eerste stap. Maar daar waren we niet echt welkom. Je denkt misschien: de cultuur in het Midden-Oosten lijkt veel op elkaar, maar toch zijn overal hele andere mensen, taal en cultuur.’ Door naar Europa - op naar Nederland. Dat is altijd de eindbestemming geweest. ‘Onderweg naar Europa hebben we duizenden mensen gezien die dezelfde reis maakten. Ieder met een eigen ervaring. Er is geen mooie, rustige manier waarop je kunt vluchten. Het is geen vakantie. Je moet.’
‘We gingen maar en gingen maar, zonder pauze. Toen we in Duitsland aankwamen was ik te moe. Van het onderweg zijn. Ik kon niet meer stoppen met huilen. Ik zei tegen mijn man: ‘Stop maar. Ik kan niet verder, ik ben te moe.’ Maar ik wist ook: ik kan niet stoppen. We kunnen niet terug. Dus we zijn doorgegaan, en kwamen aan in Nederland.’
Veiligheid is het belangrijkste
Khanem en haar gezin voelen zich direct thuis en welkom in Nederland. En nog het allerbelangrijkste: ze voelen zich veilig. ‘Als je je veilig voelt, dan word je vanzelf rustig. Zonder veiligheid kun je niet door. Niks helpt dan, geen taal, geen macht en zeker geen geld’.
Er is weer ruimte om te denken aan de toekomst, het opbouwen van een leven. ‘We hebben veel moeilijke dingen meegemaakt in een paar jaar tijd. Het waren veel nare ervaringen, dus we zijn nu vooral bezig met de toekomst. Heel hard werken op de beste manier. Ik wil heel graag mijn man bedanken. Je kunt niet alles alleen doen, want met één hand kun je niet klappen. Hij is een goed en lief mens en ik vind het heel fijn dat we dit samen hebben kunnen doen en nu een toekomst gaan bouwen.’
Momenteel woont het gezin in Stadskanaal. Hun twee dochters groeien op in Nederland. ‘Ze vinden het heel leuk hier. Zij hebben de makkelijkste manier om de taal te leren: met buurkindjes, vriendinnen, klasgenootjes.’
Echt iets voor mezelf
Toen de inburgering klaar was werd het tijd voor een nieuw plan. De inburgering is verplicht, maar daarna moet je zelf aan de slag. Khanem wilde graag studeren, dus vroeg ze haar contactpersoon om een helpende hand. En dat is goed gelukt! Samen kwamen ze uit bij de opleiding NT2 Assistent Dienstverlening op Noorderpoort.
